Kupujemy AED – Ratuj z nami

1. Przed zakupem

Decydując się na zakup AED musimy nieco zagłębić się w temacie, wybranie najodpowiedniejszego defibrylatora nie jest wbrew pozorom takie proste.

Automatyczny defibrylator zewnętrzny ma kilka zadań do wykonania: analizować rytm serca, naładować impuls elektryczny prądu stałego o określonej energii, wyładować go przez elektrody na powierzchnię klatki piersiowej i w trakcie tych czynności wydawać głośne, wyraźne i proste polecenia. W skład każdego defibrylatora wchodzi bateria i komplet elektrod. Każdy jest bezpieczny w użytkowaniu i zwiększa szansę na przeżycie poszkodowanego. Tak więc bez względu na to, który AED wybierzesz, będzie spełniał te zadania.

Spytacie więc, po co się zagłębiać w temacie, skoro wszystkie spełniają wyżej wymienione zadania ??
Już wyjaśniam. Analiza rytmu serca może trwać od kilku do kilkunastu sekund, ładowanie impulsu elektrycznego również, impuls może mieć różną energię wyładowania, energia może być stała lub wzrastająca, defibrylator może być jedno- lub dwu- fazowy, może mieć zaprogramowane różne protokoły, wyładowanie może być automatyczne lub manualne, defibrylatory mają różną odporność na kurz i wodę, komendy głosowe mogą być krótkie lub długie, mogą być wydawane w różnych językach, baterie i elektrody mogą być tańsze lub droższe. Wszystko powyższe ma wpływ na skuteczność ratowania i na koszt eksploatacji. A więc jeśli chcesz kupić najskuteczniejszy sprzęt i do tego niedrogi w utrzymaniu to polecam dalszą lekturę tematu.
Tak na marginesie w rozmowie z wieloma przedstawicielami AED można usłyszeć, że ich sprzęt jest najlepszy z dostępnych na rynku, mają najlepsze rozwiązania i w ogóle wszystko naj… . Taki tani chwyt marketingowy. Pytając o niektóre ważne z punktu medycznego parametry wiele razy zostawaliśmy przekierowywani na parametry ważne z punktu marketingowego. Nie dziwię im się, w końcu każdy chwali się tym parametrem, który ma lepszy od konkurencji.

Na naszej stronie będziemy przedstawiać wszystkie automatyczne defibrylatory zewnętrzne, które są dostępne na rynku. Każdy AED będziemy opisywać według tego samego schematu, tak aby łatwiej wam było szukać parametrów do porównania, no i aby żaden producent nic nam nie zarzucił, że pominęliśmy jakiś ważny dla nich szczegół. Być może Nasz projekt wpłynie na ulepszanie AED przez producentów oraz na obniżanie kosztów.

Wszystkie specyfikacje zawarte na naszych stronach zostały nam udostępnione przez producentów, są dostępne na ich stronach internetowych lub w instrukcji obsługi danego defibrylatora.

Cieszymy się, że wielu producentów zechciało współpracować z nami i wysłało nam najnowsze instrukcje obsługi swoich defibrylatorów. Pozdrawiamy również tych, którzy nie za bardzo chcieli współpracować. Część specyfikacji musieliśmy wyszukiwać przez internet, dlatego też apel i prośba do producentów, jeśli jakieś dane są nieaktualne lub sprzeczne z prawdą, to prosimy nas o tym jak najszybciej poinformować i wysłać aktualne dane. Nie chcemy komukolwiek zaszkodzić w ten sposób.

Zachęcamy do lektury całości, jeśli jednak drogi czytelniku nie masz czasu, to parametry, które naszym skromnym zdaniem są najważniejsze przy zakupie pokolorowaliśmy.

Na zielono parametry najważniejsze.

Na żółto parametry, na które powinno się patrzyć jako jedne z pierwszych, zaraz po parametrach zielonych.

Na pomarańczowo parametry mniej istotne, na które należy zwracać uwagę jako następne po żółtych.

Na szaro parametry, na które należy zwracać uwagę na szarym końcu.

2. Urządzenie

Specyfikację zaczniemy od samego urządzenia (Gwarancja, Waga, Wymiary).

Gwarancja – Jakość to pojęcie współcześnie popularne. Konsument oczekuje wysokiej jakości AED. Każdy sprzedawca, chcąc pozyskać klienta, zachwala swój defibrylator jako wysokiej jakości. Dlatego też gwarancja to bardzo ważny dla konsumentów dodatek do kupowanego produktu. Sprzedawca bierze na siebie, na określony czas odpowiedzialność za to, gdyby AED w czasie okresu gwarancyjnego działał nieprawidłowo, posiadał wady fizyczne. Okres gwarancyjny jest oczywiście różny w zależności od marki AED.

Według nas jest to parametr, który powinien decydować o zakupie AED, im dłuższą gwarancję daje producent, tym zapewne jego defibrylator jest lepszy i będzie działał dłużej. Bardzo ważne jest również czy sprzedawca/producent posiada autoryzowany serwis na terenie naszego kraju, czy oferuje usługi monitorowania terminów przydatności baterii oraz elektrod oraz czy oferuje wsparcie techniczne po upływie gwarancji.

Waga – Wielu z was może pomyśleć, że im mniej waży przedmiot tym lepiej, ponieważ nie trzeba dźwigać. Może i jest to racja, ale w przypadku AED waga jest mniej istotna. Średnia waga tych urządzeń to ok. 2kg. Jest to sprzęt, który używa się rzadko. Dorosły z tą wagą sobie bez problemu poradzi, nawet jeśli musi przenieść defibrylator na znaczną odległość, dzieciom raczej takiego sprzętu się nie daje. Waga jest oczywiście różna w zależności od marki i modelu AED oraz od tego czy ma włożoną baterię czy akumulator.

Według nas jest to parametr, na który powinno się patrzyć jako jeden z ostatnich. Chyba, że chce ktoś transportować defibrylator za pomocą dronu lub nosić go cały czas w plecaku. Proszę również pamiętać, że mniejsza waga AED oznacza mniejszą baterię, która wystarcza na krótszy czas, daje mniej wyładowań i zapewne z mniejszą energią, która przekłada się na mniejszą skuteczność resuscytacji.

Wymiary – Dobrze, że zmierzamy w kierunku miniaturyzowania defibrylatorów. Im mniejszy tym łatwiej przenieść, jednak standardowy defibrylator jest niewielkich rozmiarów. Poza tym szafki do przechowywania AED są duże, tak aby pomieścić każdy model defibrylatora i żeby były widoczne z daleka.

Według nas jest to parametr, na który powinno się patrzyć jako jeden z ostatnich. Chyba, że chce, ktoś transportować defibrylator za pomocą dronu lub nosić go cały czas w plecaku.

3. Otoczenie

Kolejną rzeczą na jaką chcemy zwrócić Waszą uwagę w specyfikacji jest otoczenie (Warunki użytkowania, Warunki przechowywania, Wilgotność, Wstrząs [Odporność na upadek], Wysokość n.p.m., Zanieczyszczenia kurzem i wodą [IEC 60529]).

Warunki użytkowania – Urządzenie musi być użytkowane w określonych temperaturach, które podają producenci w specyfikacjach. W innym przypadku defibrylator może nie działać prawidłowo.

Według nas jest to parametr, na który nie powinno się zwracać uwagi. Jeśli defibrylatory przechowywane są w warunkach otoczenia zgodnych z zaleceniami, to krótkotrwałe użycie w każdych ekstremalnych warunkach pogodowych nie powinno mieć większego wpływu na używanie. Przy długim korzystaniu z AED podczas mrozu pojemność baterii może się zmniejszyć, a żel w elektrodach może skutkować zmniejszoną skutecznością defibrylacji. Należy pamiętać, że u każdej osoby nieprzytomnej, nieoddychającej powinniśmy podjąć próbę wykonania analizy EKG i ewentualnie defibrylacji bez względu na warunki otoczenia. Nie mamy czasu sprawdzać czy temperatura otoczenia jest zgodna z zaleceniami. Kto w ogóle będzie pamiętał podczas akcji w jakich warunkach pogodowych pracuje jego sprzęt.

Warunki przechowywania – Urządzenie musi być przechowywane w czystym i suchym miejscu. Należy unikać miejsc, w których urządzenie może być narażone na działanie wilgoci, pyłów lub skrajnych temperatur. Producenci dokładnie określają minimalną i maksymalną temperaturę otoczenia, ewentualnie dodatkowo podają wilgotność i ciśnienie. Jeśli urządzenie jest przechowywane w warunkach niezgodnych z zaleceniami elektrody lub baterie mogą ulec uszkodzeniu lub ich przydatność może być ograniczona.

Według nas jest to parametr, na który nie powinno się zwracać uwagi. Większość defibrylatorów przechowywana jest w pomieszczaniach, zaś te, które są na zewnątrz mamy możliwość przechowywania w specjalnie przygotowanych szafkach i kabinach. Niektóre mają moduł grzewczy, więc defibrylator może być przechowywany w nich nawet w ekstremalnie niskich temperaturach. Należy pamiętać, że przy skrajnych temperaturach defibrylator może być przechowywany tylko kilka lub kilkanaście dni.

Wilgotność – Wilgotność powietrza jest ważnym parametrem określającym jakość powietrza. Wilgotność względna jest niemianowana i zawiera się w przedziale od 0 do 1, często wyrażana w procentach (100% = 1). Wilgotność względna równa 0 oznacza powietrze suche, zaś równa 1 oznacza powietrze całkowicie nasycone parą wodną. Przy wilgotności względnej równej 1 oziębienie powietrza daje początek skraplaniu pary wodnej. W normalnych warunkach na powierzchni wielu ciał stałych wystawionych na kontakt z powietrzem powstaje cienka warstwa wody, której się zwykle w ogóle nie zauważa. Warstwa ta powstaje na skutek osadzania się wilgoci z powietrza na powierzchni.

Według nas jest to parametr, na który nie powinno się zwracać uwagi.
Wilgotność powietrza w pomieszczeniu, gdzie będziemy trzymać AED lub w szafce na defibrylator zależy od wielu czynników:
– od wilgotności powietrza na zewnątrz
– od sposobu ogrzewania i wentylacji
– od liczby osób przebywających w pomieszczeniu i rodzaju ich aktywności
– od innych czynników takich jak źródła wilgoci (np. gotująca się woda, procesy technologiczne wydzielające lub pochłaniające wodę).

Wstrząs – Odporność urządzenia na wstrząsy zależy przede wszystkim od materiału z jakiego zostały wykonane elementy oraz od konstrukcji i jakości wykonania, a wpływ na rodzaj uszkodzenia ma wysokość z jakiej spada defibrylator oraz pozycja w jakiej AED uderza o podłoże.

Według nas jest to parametr, na który nie powinno się zwracać uwagi. Osoby, które będą używać AED, będą się z tym urządzeniem obchodzić ostrożnie, wiedzą, że służy do ratowania życia, no i przeważnie nie jest ich własnością. Poza tym można zaopatrzyć się w pokrowiec, który będzie niwelował wstrząsy, a jego odporność na upadek będzie dużo większa. No chyba, że AED będzie miało specjalne przeznaczenie (służby specjalne itp.).

Wysokość n.p.m. – Wysokość bezwzględna – pionowa odległość (wysokość) danego punktu względem przyjętego punktu odniesienia, którym jest średni poziom morza.

Według nas jest to parametr, na który nie powinno się zwracać uwagi. Po pierwsze w niektórych krajach wysokość tego samego punktu może się nieznacznie różnić, ze względu na przyjęte różne krajowe systemy odniesienia, w których poziom morza obliczany jest na podstawie wskazań różnych mareografów. Po drugie podczas lotu samolotem nie mamy czasu sprawdzać jaka odległość dzieli nas od ziemi, dla jasności wysokości przelotowe mogą być różne, w zależności jakim samolotem lecimy. Po trzecie AED są również używane na stacjach kosmicznych, więc wysokość nie ma znaczenia.

Zanieczyszczenia kurzem i wodą (IEC 60529) – Kod IP (ang. International Protection) – system oznaczania stopni ochrony zapewnianej przez obudowy przed dostępem do części niebezpiecznych, wnikaniem obcych ciał stałych, wnikaniem wody oraz system podawania dodatkowych informacji związanych z taką ochroną.

Pierwsza cyfra charakterystyczna
0 – bez ochrony
1 – ochrona przed dostępem do części niebezpiecznych wierzchem dłoni ochrona przed obcymi ciałami stałymi o średnicy 50 mm i większej
2 – ochrona przed dostępem do części niebezpiecznych palcem ochrona przed obcymi ciałami stałymi o średnicy 12,5 mm i większej
3 – ochrona przed dostępem do części niebezpiecznych narzędziem ochrona przed obcymi ciałami stałymi o średnicy 2,5 mm i większej
4 – ochrona przed dostępem do części niebezpiecznych drutem ochrona przed obcymi ciałami stałymi o średnicy 1 mm i większej
5 – ochrona przed dostępem do części niebezpiecznych drutem ochrona przed pyłem
6 – ochrona przed dostępem do części niebezpiecznych drutem ochrona pyłoszczelna

Druga cyfra charakterystyczna
0 – bez ochrony
1 – ochrona przed padającymi kroplami wody
2 – ochrona przed padającymi kroplami wody przy wychyleniu obudowy o dowolny kąt do 15° od pionu w każdą stronę
3 – ochrona przed natryskiwaniem wodą pod dowolnym kątem do 60° od pionu z każdej strony
4 – ochrona przed bryzgami wody z dowolnego kierunku
5 – ochrona przed strugą wody (12,5 l/min) laną na obudowę z dowolnej strony
6 – ochrona przed silną strugą wody (100 l/min) laną na obudowę z dowolnej strony
7 – ochrona przed skutkami krótkotrwałego zanurzenia w wodzie (30 min na głębokość 0,15 m powyżej wierzchu obudowy lub 1 m powyżej spodu dla obudów niższych niż 0,85 m)
8 – ochrona przed skutkami ciągłego zanurzenia w wodzie (obudowa ciągle zanurzona w wodzie, w warunkach uzgodnionych między producentem i użytkownikiem, lecz surowszych niż według cyfry 7)

Kod IP może być podany na dwa sposoby:
– np. IPX5 lub IP5X – podany jest tylko stopień ochrony przed ciałami stałymi lub tylko wodą
– np. IP55 – podany jest stopień ochrony przed ciałami stałymi i wodą

Według nas jest to parametr, na który powinno się patrzyć jako jeden z ostatnich. Jeśli zdarzy wam się używać AED w intensywnym deszczu lub błocie to ten parametr będzie miał znaczenie, jednak nie powinien on decydować o zakupie. Jeśli wyposażycie defibrylator w pokrowiec, będzie on go chronił przed takimi czynnikami zewnętrznymi, może nie będzie to idealne odwzorowanie, ale powinno wystarczyć.

4. Defibrylator

Najważniejsze w Naszej specyfikacji będą parametry samego defibrylatora (Tryb pracy, Kształt fali, Protokół energii dla dorosłych, Protokół energii dla dzieci, Automatyczne wyładowanie, Rozładowanie, Impedancja, Czas analizy, Czas ładowania, Maksymalny czas od rozpoczęcia analizy do gotowości do rozładowania, Maksymalny czas od włączenia zasilania do załadowania maksymalnej energii, Autotesty, Wskaźniki, Komunikaty głosowe, Dokładność algorytmu analizy EKG, Asystent RKO, Pamięć, RS232, IrDA, Bluetooth, Wi-Fi/Ethernet, USB, Wyświetlacz, Pulsoksymetria, Kardiowersja).

Tryb pracy – Wyróżniamy trzy tryby, w których mogą pracować defibrylatory AED:
– Automatyczny
– Półautomatyczny
– Manualny

Tryb pracy	Analiza EKG	Ładowanie energii	Defibrylacja	Czas do defibrylacji	Rozładowanie energii
Automatyczny	Automatyczna	Automatyczne	Automatyczna	Od kilku do kilkunastu sekund	Brak
Półautomatyczny	Automatyczna	Automatyczne	Manualna poprzez przyciśnięcie migającego przycisku defibrylacji	Brak	Po kilkunastu lub kilkudziesięciu sekundach
Manualny (dla personelu medycznego)	Automatyczna lub Manualna	Manualne, użytkownik wybiera energię defibrylacji	Manualna poprzez przyciśnięcie migającego przycisku defibrylacji	Brak	Po kilkunastu lub kilkudziesięciu sekundach lub po naciśnięciu przycisku rozładowania

Według nas jest to parametr, który powinien decydować o zakupie AED, zalecamy stosowanie defibrylatorów z trybem półautomatycznym:
– użytkownik ma ostateczną kontrolę nad wyładowaniem, dlatego są bezpieczniejsze w użytkowaniu, mamy nie kilka, ale przynajmniej kilkanaście sekund, aby odsunąć wszystkich od poszkodowanego
– na rynku jest dostępny duży wybór, są bardziej popularne
– większość szkoleń jest przeprowadzana z wykorzystaniem tego typu AED
Dla personelu medycznego zalecamy stosowanie AED manualnych:
– aby przejść w tryb manualny przeważnie trzeba wpisać hasło
– użytkownik ma ostateczną kontrolę nad energią defibrylacji i wyładowaniem, dlatego są bezpieczniejsze w użytkowaniu, mamy nie kilka, ale przynajmniej kilkanaście sekund, aby odsunąć wszystkich od poszkodowanego
– defibrylatory te mają dodatkowe funkcje, np. pulsoksymetrii lub kardiowersji

Kształt fali – Wyróżniamy defibrylatory jednofazowe, dwufazowe oraz trzyfazowe.

Jednofazowe – Defibrylatory tego typu dostarczają prąd w jednej polaryzacji i były pierwszymi wprowadzanymi na rynek. Mogą być dalej klasyfikowane przez szybkość, z jaką impuls prądu zmniejsza się do zera. Jeśli fala jednofazowa spada do zera stopniowo, stosuje się określoną zwężoną sinusoidę. Jeśli przebieg przebiega chwilowo, stosuje się określenie ściętą wykładniczo.
Defibrylatory jednofazowe nie są już sprzedawane. Zostały zastąpione dwufazowymi.

Jednofazowe

MDS (Monophasic Damped Sinusoida) – Jednofazowa tłumiona sinusoida

MTE (Monophasic Truncated Exponential) – Jednofazowa ścięta wykładniczo o kształcie trapezu

Dwufazowe – Dostarczony prąd płynie w kierunku dodatnim przez określony czas, a następnie odwraca się i płynie w kierunku ujemnym przez pozostały czas wyładowania elektrycznego. W przypadku fal dwufazowych występuje niższy poziom defibrylacji (DFT), który umożliwia zmniejszenie poziomu podawanych energii i może powodować mniejsze uszkodzenie mięśnia sercowego. Wykorzystanie dwufazowych fal pozwala na zmniejszenie rozmiaru i wagi AED.

Dwufazowe

Defibrylatory dwufazowe mogą być sterowane w następujący sposób:

Defibrylatory sterowane energią – Najczęściej spotykaną technologią we współczesnej defibrylacji jest BTE. Większość defibrylatorów jest oparta na energii, co oznacza, że w urządzeniu ładowany jest kondensator do odpowiedniego napięcia, a następnie rozładowany przez czas wymagany do osiągnięcia zaprogramowanej ilości energii, czyli dostarcza wstępnie załadowaną ilość energii w dżulach (np. 360 J). Ilość energii, która dociera do mięśnia sercowego, zależy od wybranego napięcia, a także od impedancji klatki piersiowej (która zmienia swą wartość w zależności od poszkodowanego).

Defibrylatory sterowane impedancją – umożliwiają wybór aplikowanego prądu na podstawie pomiaru impedancji klatki piersiowej (ang. transthoracic impedance, TTI). Wartość TTI jest ustalana na podstawie impulsu testowego, a następnie kondensator ładuje się do napięcia odpowiadającego niezbędnej energii impulsu. U pacjentów posiadających wysoką impedancję klatki piersiowej metoda ta okazała się bardziej skuteczna od opartej na energii.

Defibrylatory sterowane prądem – dostarczają stałą dawkę prądu, co powoduje, że progi defibrylacji są niezależne od TTI. Optymalny prąd do defibrylacji komór wynosi od 30 do 40 amperów, niezależnie od impedancji klatki piersiowej i masy ciała, a tym samym do defibrylacji potrzebuje znacznie mniej energii niż w defibrylatorach sterowanych energią.

BTE (Biphasic Truncated Exponential) – Dwufazowa ścięta wykładniczo o kształcie trapezu

PBW (Pulsed Biphasic Waveform) – Impulsowy dwufazowy kształt fali

RBW (Rectilinear Biphasic Waveform) – Prostoliniowy dwufazowy kształt fali

CCD (Current Controlled Defibrillation) – Defibrylacja regulowanym prądem

Kilka porównań powyższych fal:

25 Ω

50 Ω

125 Ω

Źródło:
https://www.researchgate.net/publication/11017379_Patient-dependent_current_dosing_for_semi-automatic_external_defibrillators_AED

Trójfazowe – Na razie w publikacjach można przeczytać o testach na zwierzętach. Nie ma badań na ludziach, aby wspierać stosowanie defibrylatorów wielofazowych nad dwufazowymi. Badania na zwierzętach sugerują, że użycie trójfazowej fali niesie dodatkowe korzyści, druga faza ma większą siłę, aby obniżyć poziom defibrylacji (DFT), a trzecia faza mniejszej siły, aby zminimalizować szkody.
Defibrylatory trójfazowe nie są jeszcze sprzedawane.

Trójfazowe

TTE (Triphasic Truncated Exponential) – Trójfazowa ścięta wykładniczo o kształcie trapezu

Według nas jest to parametr najważniejszy, który powinien decydować o zakupie AED, zalecamy stosowanie defibrylatorów sterowanych prądem. Technologia generująca impuls w defibrylatorach jest bardzo ważną cechą urządzenia. W przypadku czołowych producentów nie odbiega od wyznaczonych standardów, a jej skuteczność jest do siebie zbliżona. Jednak jeżeli chcemy mieć najlepszy sprzęt warto zastanowić się nad kupnem defibrylatorów dwufazowych z kształtem fali jak najbardziej zbliżonej do prostokątnej, osiągają one większą skuteczność (do powrotu normalnego rytmu serca potrzeba mniejszej ilości wyładowań) i zapewniają większe bezpieczeństwo (powodują mało uszkodzeń w organizmie). Warto również poinformować, że nie każdy producent “chwali” się kształtem impulsu i nie udostępnia wykresów z ich zapisem, co może świadczyć, że kształt fali danego modelu AED nie jest wystarczająco dobry. Decydując się na wykorzystanie zakresu energii jako czynnika wpływającego na decyzję o zakupie AED należy pamiętać, aby nie porównywać bezpośrednio urządzeń, których działanie oparte jest na standardowej technologii BTE z tymi o bardziej zaawansowanych metodach generowania impulsu jak CCD czy RBW.

Protokół energii dla dorosłych – Protokoły dla dorosłych można podzielić na stałe (np. 150-150-150 J) i wzrastające (np. 150-200-360 J). Wszystkie są dopuszczone do stosowania w AED.
Według wytycznych nadal brak jest dowodów popierających protokół zwiększanej lub stałej energii, mimo że ten pierwszy może wiązać się z rzadszym występowaniem nawrotów migotania. Obie strategie są dozwolone, niemniej jeśli pierwsze wyładowanie jest nieskuteczne, a w stosowanym defibrylatorze jest możliwość zwiększenia energii, rozsądne jest zwiększenie energii kolejnych wyładowań.

Według nas jest to parametr, który powinien decydować o zakupie AED, zgodnie z wytycznymi zalecamy stosowanie defibrylatorów ze wzrastającą energią wyładowania.

Protokół energii dla dzieci – Protokoły dla dzieci można podzielić na stałe (np. 50-50-50 J) i wzrastające (np. 50-60-75 J). AED powinno być wyposażone w urządzenie redukujące poziom energii do niższej wartości odpowiedniej dla dzieci pomiędzy 1 a 8 rokiem życia lub o wadze ciała do 25 kg (50-75 J). AED, które są dostosowane do użycia dla dzieci przełączają się na protokół pediatryczny po podłączeniu elektrod pediatrycznych, zastosowaniu klucza pediatrycznego lub wciśnięciu odpowiedniego guzika (zależne od marki AED). Pamiętać należy o tym, że producenci sprzedają AED bez elektrod pediatrycznych, trzeba je dokupić, jest to szczególnie ważne jeśli defibrylatory lokowane będą w miejscach, gdzie jest dużo dzieci (szkoły, przedszkola). W wytycznych jest zapis, że jeżeli AED z funkcją pediatryczną jest niedostępne, należy użyć standardowego AED, zaprogramowanego na dostarczanie energii używanych dla dorosłych. Jednak proszę pamiętać, im wyższa energia jest zastosowana, tym większe szkody może poczynić w organizmie.

Według nas jest to parametr, na który powinno się patrzyć jako jeden z ostatnich. No chyba, że kupujemy AED z myślą o naszych pociechach. Dla waszej informacji w defibrylatorach manualnych stosujemy energię 4 J/kg masy ciała, więc można sobie łatwo przeliczyć ile w przybliżeniu potrzebujecie dla waszych dzieci. Należy pamiętać, że nagłe zatrzymanie krążenia zdarza się zdecydowanie częściej u dorosłych, niż u dzieci. Jest to zapewne jeden z powodów, dla którego elektrody pediatryczne nie są w zestawie, tak jak elektrody dla dorosłych.

Protokół energii manualny – Jeśli pierwsze wyładowanie jest nieskuteczne, a w stosowanym defibrylatorze jest możliwość zwiększenia energii, rozsądne jest zwiększenie energii kolejnych wyładowań. Jednak proszę pamiętać, im wyższa energia jest zastosowana, tym większe szkody może poczynić w organizmie. Więc poziom energii należy dobierać rozsądnie.

Według nas jest to parametr, na który powinno się patrzyć jako jeden z ostatnich. Oczywiście im większy zakres, tym większe możliwości, ale wszystkie defibrylatory z trybem manualnym mają duży zakres energii. Ten parametr jest przeznaczony dla personelu medycznego.

Dokładność algorytmu analizy EKG – Każdy producent AED korzysta ze swoich rozwiązań, algorytmów do rozpoznawania rytmu do defibrylacji. Dlatego skuteczność analizy EKG może być różna. Większość producentów określa procentowo jaka jest skuteczność analizy EKG. Im wyższa skuteczność tym większe prawdopodobieństwo właściwego rozpoznania rytmu i wykonania defibrylacji w sytuacji, w której jest wskazana.
Najlepiej jeśli otrzymamy informację procentową dokładności analizy EKG przy rytmach:
– migotanie komór
– częstoskurcz komorowy
– asystolia
– inne rytmy
Większość producentów podaje jednak średnią procentową przy:
– rytmach do defibrylacji
– rytmach nie do defibrylacji
Co ciekawe, jeśli AED ma wysoką skuteczność wykrywania rytmów do defibrylacji to ma mniejszą skuteczność wykrywania rytmów nie do defibrylacji i na odwrót.

Według nas jest to parametr, który powinien decydować o zakupie AED. Im większa dokładność analizy, tym większa pewność, że defibrylator nie pomyli się podczas wykrywania zaburzeń rytmu. Nawet kilka procent różnicy może zaważyć o ludzkim życiu. Jeśli producent nie określa nam jaka jest skuteczność analizy EKG jego sprzętu to świadczy tylko o tym, że nie ma się czym chwalić lub sprzęt jest na tyle nowy, że jeszcze nie ma statystyk skuteczności.

Automatyczne wyładowanie – Dotyczy to tylko AED z trybem pracy automatycznym. Po analizie i wykryciu rytmu do defibrylacji AED poprosi cię o odsunięcie wszystkich od poszkodowanego, ponieważ konieczna jest defibrylacja. W tym przypadku nie trzeba naciskać mrugającego przycisku. Należy jednak pamiętać, że mamy tylko od kilku do kilkunastu sekund, aby odsunąć wszystkich od poszkodowanego, w zależności od producenta jak ustawi parametry, po tym czasie AED sam wyzwala energię.

Według nas jest to parametr, na który nie powinno się zwracać uwagi. Trzeba odsunąć wszystkich jak najszybciej, czy będziemy mieli kilka, czy kilkanaście sekund. Z doświadczenia wiemy, że ludzie raczej nie będą dotykać poszkodowanego, jeśli ktoś krzyknie odsunąć się, nie dotykać, itp.

Rozładowanie – Dotyczy to tylko AED z trybem pracy półautomatycznym i manualnym. Po analizie i wykryciu rytmu do defibrylacji AED poprosi cię o odsunięcie wszystkich od poszkodowanego, ponieważ konieczna jest defibrylacja. W tym przypadku trzeba nacisnąć mrugający przycisk. Należy jednak pamiętać, że mamy tylko od kilkunastu do kilkudziesięciu sekund, w zależności od producenta jak ustawi parametry, aby nacisnąć mrugający przycisk, po tym czasie AED sam się rozładuje i nie wyzwoli energii.

Według nas jest to parametr, na który nie powinno się zwracać uwagi. Po odsunięciu wszystkich trzeba jak najszybciej nacisnąć mrugający przycisk, czy będziemy mieli kilkanaście, czy kilkadziesiąt sekund. Z doświadczenia wiemy, że ludzie raczej nie czekają, tylko przyciskają od razu.

Impedancja – Impedancja klatki piersiowej, czyli całkowity opór elektryczny poszczególnych tkanek klatki piersiowej, zależy od:
– wielkości elektrod
– odległości między elektrodami
– liczby poprzednich wyładowań
– wieku
– odporności skóry
– grubości tkanek
– wielkości klatki piersiowej
– masy ciała
– chorób, jakie posiada poszkodowany.
Impedancja wynosi średnio 70–80 Ω u dorosłych.

Według nas jest to parametr, na który nie powinno się zwracać uwagi. Tym bardziej, że nie wiemy na jakiego poszkodowanego trafimy. Większość defibrylatorów opisuje w specyfikacjach, że impedancja wynosi od 20-200 Ω. Im niższa impedancja, czyli mniejszy opór u poszkodowanego, tym skuteczniejsza defibrylacja. Jednak należy pamiętać, że na impedancję poszkodowanego nie mamy większego wpływu, za to na kształt fali, który zmienia się w zależności od impedancji klatki piersiowej mamy, właśnie przy zakupie AED.

Czas analizy – Od momentu naklejenia elektrod (ewentualnie podłączenia, w zależności od modelu i marki defibrylatora) AED zacznie analizować rytm serca. Analiza może trwać od kilku do kilkunastu sekund, w zależności od modelu defibrylatora.

Według nas jest to parametr, na który powinno się patrzyć jako jeden z ostatnich. Wytyczne oczywiście zalecają jak najkrótsze przerwy pomiędzy wysokiej jakości uciskaniem klatki piersiowej. Dlatego każdy producent będzie się chwalił tym parametrem, jeśli czas jest lepszy od czasu konkurencji. Należy pamiętać, że podany czas w sekundach dotyczy tylko nowej, w pełni naładowanej baterii/akumulatora. Potem proporcjonalnie do rozładowania czas analizy będzie się zwiększał. Dobrze jeśli producent określa czas analizy EKG przy pełnej baterii i prawie rozładowanej, aby porównać, wtedy czas, którym się tak chwalą ma jakiś sens.

Czas ładowania – Od momentu wykrycia rytmu do defibrylacji, nasz AED zacznie ładować energię. Ładowanie może trwać od kilku do kilkunastu sekund, w zależności od modelu defibrylatora.

Według nas jest to parametr, na który powinno się patrzyć jako jeden z ostatnich. Wytyczne oczywiście zalecają jak najkrótsze przerwy pomiędzy wysokiej jakości uciskaniem klatki piersiowej. Dlatego każdy producent będzie się chwalił tym parametrem, jeśli czas jest lepszy od czasu konkurencji. Różnice oczywiście są niewielkie, kilkusekundowe. Należy pamiętać, że podany czas w sekundach dotyczy tylko nowej, w pełni naładowanej baterii/akumulatora. Potem proporcjonalnie do rozładowania czas ładowania będzie się zwiększał. Dobrze jeśli producent określa czas ładowania energii przy pełnej baterii i prawie rozładowanej, aby porównać, wtedy czas, którym się tak chwalą ma jakiś sens.

Maksymalny czas od rozpoczęcia analizy do gotowości do rozładowania – Czas liczony od momentu naklejenia elektrod (ewentualnie podłączenia, w zależności od modelu i marki defibrylatora), przez analizę, wykrycie rytmu do defibrylacji, do pełnego załadowania maksymalnej energii.

Według nas jest to parametr, na który powinno się patrzyć jako jeden z ostatnich. Wytyczne oczywiście zalecają jak najkrótsze przerwy pomiędzy wysokiej jakości uciskaniem klatki piersiowej. Dlatego każdy producent będzie się chwalił tym parametrem, jeśli czas jest lepszy od czasu konkurencji. Różnice oczywiście są niewielkie, kilkusekundowe. Należy pamiętać, że podany czas w sekundach dotyczy tylko nowej, w pełni naładowanej baterii/akumulatora. Potem proporcjonalnie do rozładowania czas będzie się zwiększał. Dobrze jeśli producent określa czas przy pełnej baterii i prawie rozładowanej, aby porównać, wtedy czas, którym się tak chwalą ma jakiś sens.

Maksymalny czas od włączenia zasilania do załadowania maksymalnej energii – Czas liczony od momentu włączenia AED, przez wszystkie początkowe komendy do pełnego załadowania maksymalnej energii.

Według nas jest to parametr, na który powinno się patrzyć jako jeden z ostatnich. Wytyczne oczywiście zalecają jak najkrótsze przerwy pomiędzy wysokiej jakości uciskaniem klatki piersiowej. Dlatego każdy producent będzie się chwalił tym parametrem, jeśli czas jest lepszy od czasu konkurencji. Różnice oczywiście są niewielkie, kilkusekundowe. Należy pamiętać, że podany czas w sekundach dotyczy tylko nowej, w pełni naładowanej baterii/akumulatora. Poza tym jest tu również liczony czas naklejenia elektrod (ewentualnie podłączenia, w zależności od modelu i marki defibrylatora), a ten trwać może różnie, w zależności od wyszkolenia osoby naklejającej elektrody.

Autotesty – Wszystkie AED, muszą być sprawne i gotowe do użycia w każdej sytuacji, dlatego posiadają system wewnętrznych autotestów. Pozwalają one dokonać testów i pomiarów akcesoriów (baterii i elektrod), wykryć czy nie wystąpiły jakieś awarie oraz czy cała elektronika funkcjonuje jak należy. Każdy z producentów może sam określić co będzie testował ich AED i w jakich odstępach. Ważne jest, aby wynik był przedstawiany użytkownikowi w czytelny i jednoznaczny sposób.
Autotesty mogą być przeprowadzane w różnych cyklach:
– codziennie
– co tydzień
– co miesiąc
– co 6 miesięcy
– po otwarciu pokrywy / włączeniu
– po zamknięciu pokrywy / wyłączeniu
– po włożeniu baterii
– ręcznie

Według nas jest to parametr, na który powinno się patrzyć jako jeden z ostatnich. Większość defibrylatorów przeprowadza przynajmniej 4 z tych testów.

Wskaźniki – Wskaźniki pozwalają na informowanie nas o wielu rzeczach. Większość AED posiada diodę, która świeci lub mruga na czerwono lub zielono. Bardziej zaawansowane urządzania posiadają dodatkowy wyświetlacz, na którym przedstawiany jest poziom naładowania i żywotność baterii oraz elektrod lub informacje o ewentualnych błędach.
Wyróżniamy:
– wskaźnik statusu lub stanu (informuje nas o gotowości do użycia)
– wskaźnik baterii (informuje nas o wyczerpanej baterii)
– wskaźnik elektrod (informuje nas o podłączeniu elektrod do defibrylatora lub naklejeniu elektrod w odpowiednim miejscu)
– wskaźnik serwisu (informuje nas o awarii urządzenia)

Według nas jest to parametr, na który powinno się patrzyć jako jeden z ostatnich. Większość defibrylatorów posiada przynajmniej 3 z tych wskaźników. Ułatwieniem i dodatkiem są komunikaty głosowe, które są powtarzane co jakiś czas o występujących nieprawidłowościach.

Komunikaty głosowe i obrazkowe – Komunikaty głosowe wydawane przez AED muszą być głośne, wyraźne, proste i możliwie krótkie. Każdy z producentów może sam określić jakie komendy będzie wydawał ich sprzęt.
Część defibrylatorów posiada dodatkowo obrazkowe instrukcje, zgodne oczywiście z wytycznymi.

Według nas jest to parametr, na który powinno się patrzyć jako jeden z ostatnich. Wszystkie AED wydają bardzo podobne polecenia głosowe. Większość defibrylatorów ma wgrane wiele języków. Zmienić je możemy za pomocą:
– kombinacji przycisków w AED
– podłączenia AED do komputera i włączeniu odpowiedniego programu
– serwisu, który ustawi nam pożądany język

Asystent RKO – Aktualne wytyczne zwracają szczególną uwagę na jakość prowadzonej resuscytacji krążeniowo-oddechowej (RKO). Ważne jest zarówno odpowiednie tempo uciśnięć (100-120/min) oraz ich głębokość (5-6 cm). Najskuteczniejszym sposobem na prawidłowe prowadzenie RKO są częste, regularne szkolenia z Pierwszej Pomocy. Niemniej jednak wiemy, że duża część społeczeństwa nie była na takich szkoleniach, dlatego dobrze, że producenci AED wyposażają swoje defibrylatory w dodatkowe funkcje wspomagające nas podczas RKO.
Dodatkowymi funkcjami są:
– analiza głębokość ucisków
– analiza tempa ucisków
– metronom, czyli nadawanie rytmu uciskom klatki piersiowej poprzez sygnalizacje dźwiękową
– liczenie ucisków i oddechów (30:2)
Niestety nie ma jeszcze odpowiednich badań wskazujących czy te rozwiązania są skuteczne.

Według nas jest to parametr, na który powinno się patrzyć jako jeden z pierwszych, jednak nie powinien bezpośrednio decydować o zakupie AED. Jakakolwiek informacja zwrotna czy uciskamy dobrze, czy źle będzie pomocna. Oczywiście, zalecamy regularne szkolenia z pierwszej pomocy, aby poznać bliżej dodatkowe funkcje AED.

Pamięć – Pamięć służy do przechowywania danych. AED będzie na niej zapisywać wykresy EKG oraz pliki wszystkich autotestów.
Pamięć może być wewnętrzna (wbudowana) oraz zewnętrzna (karta pamięci, pendrive).

Według nas jest to parametr, na który nie powinno się zwracać uwagi. Wbudowana pamięć powinna być wystarczająca, aby zapisać od kilkudziesięciu minut do kilku godzin wykresów EKG. Chociaż nadmienić tutaj należy, że gdy AED zapełni swoją wewnętrzną pamięć zapisami EKG i testami, to nie wszystkie defibrylatory mają opcję nadpisywania, aby zrobić miejsce na kolejne wykresy i pliki autotestów trzeba najpierw zgrać dane na komputer.

RS232 – RS-232 jest magistralą komunikacyjną przeznaczoną do szeregowej transmisji danych. Najbardziej popularna wersja tego standardu, RS-232C pozwala na transfer na odległość nie przekraczającą 15 m z szybkością maksymalną 20 kb/s.

Według nas jest to parametr, na który nie powinno się zwracać uwagi. Większość osób, które zakupią AED nie będzie przesyłać sobie plików z defibrylatora na komputer, ponieważ po pierwsze nie będzie im to potrzebne, osoby niemedyczne i tak nie znają się na zapisach EKG, po drugie zapewne nie będą wiedzieli jak to zrobić, więc nie będą korzystać z tej funkcji. Chociaż nadmienić tutaj należy, że gdy AED zapełni swoją wewnętrzną pamięć zapisami EKG i testami, to nie wszystkie defibrylatory mają opcję nadpisywania, aby zrobić miejsce na kolejne wykresy i pliki autotestów trzeba najpierw zgrać dane na komputer.

IrDA – (ang. Infrared Data Association) Umożliwia połączenie komunikacyjne między defibrylatorem i komputerem osobistym lub innym urządzeniem wyposażonym w port podczernieni IrDA. Za pomocą promieniowania podczerwonego możemy przesyłać pliki z wykresami EKG lub drukować je.

Według nas jest to parametr, na który nie powinno się zwracać uwagi. Tym bardziej że IrDA została wyparta przez Bluetooth. Większość osób, które zakupią AED nie będzie przesyłać sobie plików z defibrylatora na komputer, ponieważ po pierwsze nie będzie im to potrzebne, osoby niemedyczne i tak nie znają się na zapisach EKG, po drugie zapewne nie będą wiedzieli jak to zrobić, więc nie będą korzystać z tej funkcji. Chociaż nadmienić tutaj należy, że gdy AED zapełni swoją wewnętrzną pamięć zapisami EKG i testami, to nie wszystkie defibrylatory mają opcję nadpisywania, aby zrobić miejsce na kolejne wykresy i pliki autotestów trzeba najpierw zgrać dane na komputer.

Bluetooth – Technologia bezprzewodowej komunikacji krótkiego zasięgu pomiędzy różnymi urządzeniami elektronicznymi. Za pomocą bluetooth możemy przesyłać pliki z wykresami EKG lub drukować je.

Wi-Fi lub Ethernet – Potoczne określenie zestawu standardów stworzonych do budowy bezprzewodowych (wi-fi) i przewodowych (ethernet) sieci komputerowych. Za ich pomocą możemy przesyłać pliki z wykresami EKG do pamięci innego urządzenia.

USB – (ang. Universal Serial Bus, czyli uniwersalna magistrala szeregowa) – komputerowe złącze komunikacyjne. W defibrylatorach ma dwa zadania: zapis wykresów EKG i wszystkich autotestów na pendrive i/lub wgrywanie nowego oprogramowania.

Według nas jest to parametr, na który nie powinno się zwracać uwagi. Większość osób, które zakupią AED nie będzie przesyłać sobie plików z defibrylatora na komputer, ponieważ po pierwsze nie będzie im to potrzebne, osoby niemedyczne i tak nie znają się na zapisach EKG, po drugie zapewne nie będą wiedzieli jak to zrobić, więc nie będą korzystać z tej funkcji. Co do wgrywania nowego oprogramowania to wątpię, aby większość próbowała je wgrać, zazwyczaj AED wysyłane jest do serwisu celem aktualizacji.

Wyświetlacz – Urządzenie elektroniczne w formie powierzchni służące do wyświetlania informacji.
W różnych defibrylatorach możemy wyróżnić następujące wyświetlacze:
– wyświetlacz LCD (ciekłokrystaliczny) – Wyświetlacz ciekłokrystaliczny, LCD (ang. liquid-crystal display) – urządzenie wyświetlające obraz, którego zasada działania oparta jest na zmianie polaryzacji światła na skutek zmian orientacji cząsteczek ciekłego kryształu pod wpływem przyłożonego pola elektrycznego.
– wyświetlacz LED (diodowy) – Dioda elektroluminescencyjna, dioda świecąca (ang. light-emitting diode, LED) – dioda zaliczana do półprzewodnikowych przyrządów optoelektronicznych, emitujących promieniowanie w zakresie światła widzialnego, podczerwieni i ultrafioletu.
– wyświetlacz TFT – Tranzystor cienkowarstwowy, TFT (ang. thin-film transistor) – rodzaj tranzystora polowego stosowanego głównie w kolorowych wyświetlaczach ciekłokrystalicznych z aktywnymi matrycami. Ekran sterowany tymi tranzystorami pozwala na uzyskanie w monitorach komputerowych i notebookach obrazów wysokiej jakości, znacznie lepszej niż przy innych rozwiązaniach.
– wyświetlacz dotykowy – Ekran dotykowy (ang. Touchscreen) – wyświetlacz reagujący na dotyk, obsługiwany rysikiem lub palcem. Jego rozmiary sięgają rozmiarów zwykłych wyświetlaczy.

Według nas jest to parametr, na który powinno się patrzyć jako jeden z ostatnich. Kolorowe wyświetlacze niektórym mogą przeszkadzać i rozpraszać, innym będą one bardziej pomocne. Wszystko zależy od użytkownika, który w danej chwili będzie używał AED. Jeśli zdecydujecie się na zakup AED z wyświetlaczem, najlepiej jeśli ten wyświetlacz będzie duży, jest on wtedy czytelniejszy, a informacje bardziej widoczne.

Pulsoksymetria – Pulsoksymetria używana jest tylko w defibrylatorach AED z trybem manualnym, które przeznaczone są dla personelu medycznego. Jest to nieinwazyjna metoda przezskórnego oznaczania wysycenia krwi tlenem.

Według nas, jeśli jesteś lekarzem, pielęgniarką/pielęgniarzem, ratownikiem to jest to parametr, na który powinno się patrzyć jako jeden z pierwszych, jednak nie powinien bezpośrednio decydować o zakupie AED. Jeśli zaś nie jesteś żadną z powyżej wymienionych osób to jest to parametr, na który nie powinno się zwracać uwagi.

Kardiowersja – Kardiowersja używana jest tylko w defibrylatorach AED z trybem manualnym, które przeznaczone są dla personelu medycznego. Jest to zabieg przywrócenia prawidłowego rytmu serca przez jednoczesne pojawienie się załamka R w EKG i wyładowanie krótkotrwałego prądu o dużym napięciu, powodującym częściową depolaryzację mięśnia sercowego.

5. Zasilanie

Kolejną rzeczą, na którą chcemy zwrócić Waszą uwagę w specyfikacji jest zasilanie (Bateria [Rodzaj, Napięcie, Pojemność, Żywotność, Liczba wyładowań/Czas pracy, Waga], Akumulator [Rodzaj, Napięcie, Pojemność, Żywotność, Czas ładowania, Liczba wyładowań/Czas pracy, Waga], Zasilacz).

Rodzaj – Baterie i akumulatory są elektrochemicznymi źródłami zasilania. W wyniku zachodzących w nich reakcji chemicznych powstaje energia elektryczna. Każda bateria i akumulator składa się z jednego lub więcej ogniw. Dzięki temu otrzymuje się potrzebne napięcie zasilania.
Ogniwa dzielą się na pierwotne (nieładowalne) i wtórne (ładowalne). W ogniwach pierwotnych mamy do czynienia z nieodwracalną reakcją chemiczną, w wyniku której jest wytwarzana energia elektryczna. Ogniwa pierwotne są stosowane w bateriach, zaś ogniwa wtórne w akumulatorach.

Rodzaje ogniw zastosowane w baterii/akumulatorze:
– ogniwo alkaliczne
– ogniwo litowo-jonowe (Li-Ion)
– ogniwo litowo-polimerowe (Li-PO)
– ogniwo litowo-manganowe (Li-MnO₂)
– ogniwo litowo-chlorko-tionylowe (Li-SO₂Cl)
– ogniwo litowo-siarkowe (Li-SO₂)
– ogniwo litowo-żelazowo-fosforanowe (Li-Fe-PO₄)

Według nas jest to parametr, na który nie powinno się zwracać uwagi. Czy będziecie korzystać z baterii czy akumulatora nie ma to najmniejszego znaczenia podczas akcji resuscytacyjnej. My zalecamy używanie baterii z tego względu, że nie każdy będzie pamiętał o ładowaniu akumulatora, poza tym ogniwa tracą swoje właściwości i po pewnym czasie kolejny cykl ładowania, wysoka temperatura i upływ czasu będzie zmniejszał jego efektywność i żywotność. Zastosowana technologia, czyli rodzaj ogniw, podczas akcji resuscytacyjnej, również będzie nieistotna. Przeważnie po użyciu większość z Was będzie decydować się na zakup nowej baterii i ewentualną wymianę lub w przypadku akumulatora, będziecie go od razu ładować. Akumulatory ładowane są w miarę szybko.

Napięcie – Napięcie jest zdefiniowane jako różnica potencjału elektrycznego. W elektronice – różnica potencjałów elektrycznych jest to ilość pracy konieczna do przemieszczenia ładunku elektrycznego z pierwszego do drugiego punktu. Napięcie prądu elektrycznego jest zależne od ilości połączonych szeregowo ogniw w baterii/akumulatorze.

Według nas jest to parametr, na który nie powinno się zwracać uwagi. Bateria/akumulator składa się z czterech unikalnych rodzajów pomiarów napięcia. Każdy rodzaj napięcia baterii/akumulatora skutkuje na ich żywotność (Napięcie czuwania, Nominalne napięcie, Napięcie ładowania, Napięcie rozładowania).

Pojemność – Pojemność baterii/akumulatora jest mierzona w mAh (miliamperogodziny). 1000 mAh to 1Ah. Pojemność baterii/akumulatora określa całkowitą ilość energii zgromadzonej w baterii. Im większa pojemność, tym dłuższy czas pracy i większa liczba wyładowań.

Według nas jest to parametr, na który powinno się patrzyć jako jeden z ostatnich. Baterie mają długą żywotność (podczas czuwania) i/lub długi czas pracy (podczas akcji resuscytacyjnej). Przeważnie po użyciu większość z Was będzie decydować się na zakup nowej baterii i ewentualną wymianę lub w przypadku akumulatora, będziecie go od razu ładować. Akumulatory ładowane są w miarę szybko.

Żywotność – Żywotność określa nam po jakim czasie musimy wymienić baterię czy akumulator na nowe. W przypadku baterii/akumulatora podczas autotestów sprawdzana jest ich jakość i przydatność do użycia. Gdy poziom naładowania jest zbyt niski, urządzenie poinformuje o konieczności wymiany na nowy egzemplarz. Jeśli zdarzy wam się zatrzymanie krążenia, a bateria/akumulator pokazują niski poziom energii, podejmujemy próbę użycia AED.
Ważne jest, aby bateria/akumulator były oryginalne, wyprodukowane przez producenta defibrylatora lub przynajmniej objęte jego gwarancją. Możemy oczywiście kupić zamienniki, są one tańsze, ale mogą mieć mniejszą wydajność, krótszą żywotność, a nawet mogą uszkodzić AED. Dobrze, jeżeli bateria jest zarejestrowana jako wyrób medyczny, daje nam to nieco więcej pewności co do jej jakości.
Montaż baterii powinien być bardzo prosty, nie może być sytuacji, gdzie użytkownik zastanawia się czy włożyć baterię/akumulator w prawą stronę czy w lewą, ponieważ mogłoby to skutkować niewłaściwym działaniem lub uszkodzeniem AED.

Według nas jest to parametr, który powinien decydować o zakupie AED. Im dłuższa żywotność tym tańszy AED w eksploatacji.
Podczas zakupu proszę zwrócić uwagę, ponieważ każdy producent określa żywotność w różny sposób.
Żywotność baterii przed instalacją, czyli informacja ile jest ważna bateria, jeśli leży obok AED. Liczy się ją od daty produkcji.
Żywotność baterii po instalacji, czyli informacja ile jest ważna bateria, po włożeniu do AED. Zazwyczaj żywotność ta jest krótsza o rok.
Producenci przy zakupie zawsze podają żywotność baterii przed instalacją, taki tani chwyt marketingowy. Zawsze lepiej brzmi informacja, że bateria jest ważna np 5 lat, chociaż w rzeczywistości po włożeniu do AED musimy ją wymienić po 4 latach. Nikt nie kupuje baterii na zapas, ponieważ jest to nieopłacalne, wszyscy po zakupie nowej baterii wymieniają ją na starą. Aby mieć całkowitą pewność co do poprawności działania AED, można zastosować nowoczesne skrzynki z systemem monitorowania stanu AED albo aplikacje na smartfona, które informują nas o kończącej się przydatności baterii.

Liczba wyładowań/Czas pracy – Liczba wyładowań, mówi o tym, ile razy AED może wyładować maksymalną energię na jednej baterii. Czas pracy zaś, oznajmia nam jak długo AED może monitorować i analizować rytm serca bez przerwy.

Według nas jest to parametr, na który nie powinno się zwracać uwagi. To czy AED potrafi wystrzelić 100, 200 czy 300 razy na jednej baterii jest nieistotne, ponieważ i tak nie wykorzystamy tylu wyładowań w okresie żywotności baterii. Długiego czasu pracy również nie wykorzystamy, zazwyczaj po kilku lub kilkunastu minutach dojedzie zespół ratownictwa medycznego i podłączy swój sprzęt.

Waga – Im mniej waży bateria/akumulator tym lepiej, ponieważ wtedy defibrylator będzie ważył mniej. Może i jest to racja, ale jak już wspominaliśmy wyżej waga AED jest mniej istotna. Średnia waga tych urządzeń to ok. 2kg. Jest to sprzęt, który używa się rzadko. Dorosły z tą wagą sobie bez problemu poradzi, nawet jeśli musi przenieść defibrylator na znaczną odległość, dzieciom raczej takiego sprzętu się nie daje. Waga baterii/akumulatora jest oczywiście różna w zależności od marki i modelu AED.

Według nas jest to parametr, na który powinno się patrzyć jako jeden z ostatnich. Chyba, że chce, ktoś transportować defibrylator za pomocą dronu lub nosić go cały czas w plecaku.

Czas ładowania – Czas ładowania akumulatora zależy od jego pojemności i prądu ładowania, który zapewnia ładowarka.

Według nas jest to parametr, na który nie powinno się zwracać uwagi. Najważniejsze, aby kupić ładowarkę dedykowaną do danego akumulatora. Jeśli zdarzy się,
że podczas ładowania akumulatora ktoś będzie potrzebował AED, wyciągamy częściowo naładowany akumulator i używamy.

Gniazdo zasilacza i zasilacz – Zasilacz − urządzenie służące do przetwarzania napięcia przemiennego dostarczanego z sieci energetycznej na niskie stabilizowane napięcia stałe, niezbędne do pracy pozostałych komponentów urządzenia.

Według nas jest to parametr, na który nie powinno się zwracać uwagi. Większość akcji resuscytacyjnych ma miejsce z dala od gniazda prądu. Posiadanie kabla zasilającego ma sens jeśli używamy AED blisko źródła prądu. Należy pamiętać o tym, że nie możemy tracić czasu na podłączanie defibrylatora do gniazdka, tylko po to żeby nie zużywać baterii/akumulatora, ta czynność powinna być wykonana, jeśli mamy kogoś do pomocy i nie przeszkadza to w prowadzeniu akcji resuscytacyjnej.

6. Elektrody

Następną rzeczą, jaką chcemy opisać w specyfikacji są elektrody (Żywotność, Tolerancja na wyładowania Powierzchnia elektrody, Powierzchnia przewodząca, Polaryzacja elektrod, Długość kabla).

Żywotność – Żywotność określa nam po jakim czasie musimy wymienić elektrody na nowe. Najlepiej jeśli są one oryginalne, wyprodukowane przez producenta defibrylatora lub przynajmniej objęte jego gwarancją. Możemy oczywiście kupić zamienniki, są one tańsze, jednak niektóre z nich mogą charakteryzować się mniejszą dokładnością analizy EKG, krótszą żywotnością. Dobrze, jeżeli elektrody są zarejestrowana jako wyrób medyczny, daje nam to nieco więcej pewności co do ich jakości.
Montaż elektrod powinien być bardzo prosty, nie może być sytuacji, gdzie użytkownik zastanawia się, w którą wtyczkę włożyć kabel od elektrod.
Na elektrodach widnieje data produkcji lub data ważności, zazwyczaj większość producentów zaleca wymianę elektrod po 2 latach.
Jest niezwykle ważne, aby mieć na uwadze, kiedy upływa ten termin. Większość defibrylatorów podczas autotestów sprawdza jedynie obecność elektrod, a nie ich jakość czy przydatność do użycia. Elektrody są wyposażone w żel przewodzący i zwiększający kontakt pomiędzy elektrodą a klatką piersiową pacjenta. Po upływie terminu warstwa ta może stać się sucha i stracić swoje właściwości. Prowadzi to do pogarszania się jakości przeprowadzanej przez AED analizy. Zmniejsza się również przyleganie elektrod do powierzchni skóry pacjenta. Może to prowadzić do odklejenia się lub przesunięcia elektrod podczas uciskania klatki piersiowej, ewentualnie do poparzeń skóry, w miejscu, w którym elektroda nie przylega do skóry. W takim przypadku nie będzie możliwe bezpieczne i skuteczne użycie defibrylatora.

Według nas jest to parametr, który powinien decydować o zakupie AED. Im dłuższa żywotność tym tańszy AED w eksploatacji. Zalecamy kontrolę terminu ważności i stosowanie się do zaleceń producenta, jeśli jednak zdarzy wam się go przeoczyć, a musicie użyć AED, należy z niego skorzystać nawet z elektrodami po terminie ważności. Jednak muszą to być tylko wyjątkowe sytuacje, oby zdarzały się jak najrzadziej. Aby mieć całkowitą pewność co do poprawności działania AED, można zastosować nowoczesne skrzynki z systemem monitorowania stanu AED albo aplikacje na smartfona, które informują nas o kończącej się przydatności elektrod.

Tolerancja na wyładowania – Elektrody mają nie tylko żywotność czasową, ale również na ilość wyładowań. Właściwości żelu znajdującego się w elektrodach zmieniają się wraz z każdym wyładowaniem. Producenci podają ile defibrylacji jesteśmy w stanie wykonać maksymalną energią. Jednak pamiętaj, że z każdym wyładowaniem pogarsza się przewodnictwo żelu znajdującego się w elektrodach, a co za tym idzie, zmniejsza się skuteczność defibrylacji.

Według nas jest to parametr, na który nie powinno się zwracać uwagi. Raczej podczas resuscytacji wykorzystamy od kilku do kilkunastu wyładowań.

Powierzchnia elektrody i powierzchnia przewodząca – Powierzchnia elektrody to nic innego, jak jej rozmiar.
Typowa elektroda samoprzylepna posiada nie tylko gęstą warstwę żelu przewodzącego prąd, ale specjalny materiał przewodzący rozprowadzający równomiernie prąd po całej powierzchni elektrody i łączący się z przewodem elektrycznym. Powierzchnia przewodząca zawsze jest mniejsza.
Wielkość elektrod ma znaczenie. Im większe elektrody, tym mniejsza impedancja klatki piersiowej, ale nadmiernie duże elektrody mogą prowadzić do zmniejszenia przepływu prądu przez mięsień sercowy. Elektrody powinny mieć średnicę: u dorosłych 8-12 cm (im bliżej 12 tym lepiej), u dzieci 5-7 cm (im bliżej 7 tym lepiej).

Według nas jest to parametr, na który powinno się patrzyć jako jeden z pierwszych, jednak nie powinien bezpośrednio decydować o zakupie AED. Jeżeli chcemy skuteczniej przeprowadzić defibrylację, to elektrody powinny mieć odpowiedni rozmiar.

Polaryzacja elektrod – Elektrody mogą być spolaryzowane lub niespolaryzowane.
Elektrody spolaryzowane – Są to takie elektrody, które musimy nakleić zgodnie z rysunkiem, który na nich widnieje, nie możemy przykleić elektrod na odwrót. Niewłaściwe, czyli odwrócone umieszczenie elektrod może wpływać na zły odczyt EKG.
Elektrody niespolaryzowane – Są to takie elektrody, które możemy naklejać tak jak na rysunku lub na odwrót. Umieszczanie elektrod w dowolnej konfiguracji, powoduje że możemy zyskać kilka cennych sekund. Osoby, które przeszły szkolenie z AED i wiedzą gdzie powinny znajdować się elektrody na poszkodowanym nie muszą patrzyć na rysunki, tylko jak najszybciej naklejają elektrody, mogą się pomylić i przykleić lewą po prawej stronie, a prawą po lewej stronie.

Według nas jest to parametr, na który powinno się patrzyć jako jeden z pierwszych, jednak nie powinien bezpośrednio decydować o zakupie AED. My zalecamy stosowanie elektrod niespolaryzowanych. W razie pomyłki w naklejaniu, nie spowodujemy żadnych komplikacji, a defibrylator nie będzie miał problemów z analizą EKG. Z naszego doświadczenia wiemy, że użytkownicy AED patrzą na obrazki, które są nadrukowane na elektrodach, więc pomyłki zdarzają się niezmiernie rzadko, jednak zdarzają się.

Długość kabla – Długość kabla podana jest w metrach. Kabel nie może być za krótki, ponieważ AED będzie wtedy dotykał pacjenta, nie może być również za długi, ponieważ nadmiar kabla będzie plątał się nam wokół.

Według nas jest to parametr, na który nie powinno się zwracać uwagi. Zazwyczaj długość kabla wynosi około 1 m.

7. Akcesoria

W tym miejscu omówimy rzeczy, które mogą znaleźć się na wyposażeniu lub możemy je nabyć w drodze dopłaty. Jedne akcesoria są nam potrzebna bardziej, inne mniej. (Ładowarka, Torba, Szafka, Oprogramowanie, Drukarka, Niezbędnik)

Ładowarka – Służą one do ładowania akumulatorów w defibrylatorach. Ładowarki w zależności od modelu, różnią się kompatybilnością.

Według nas rzecz niezbędna, jeśli zakupiliście defibrylator z akumulatorem, zamiast baterii. Ładowarka musi być zakupiona do danego modelu akumulatorów, w przeciwnym razie może to skutkować przedwczesnym zużyciem lub błędnym działaniem akumulatorów.

Torba lub walizka – Torba lub walizka służy nam do łatwego transportowania AED za pomocą uchwytu, zmniejsza zużycie urządzenia oraz zmniejsza uszkodzenia podczas upadku. U niektórych producentów otrzymamy ją w gratisie przy zakupie AED.

Według nas torba lub walizka powinna być zakupiona do każdego modelu AED. Warto zwrócić uwagę, na takie parametry jak:
– musi być małych rozmiarów, powinna być niewiele większa od danego modelu AED, chyba że chcecie przechowywać tam jakieś dodatkowe akcesoria do defibrylatora (np. dodatkowa para elektrod lub elektrody pediatryczne, ładowarka, zasilacz, dodatkowa bateria, niezbędnik itd.)
– dobrze jeśli jest łatwa w czyszczeniu, nie zawsze podczas używania będzie słoneczna pogoda, sucha nawierzchnia itp.
– dobrze jeśli jest wytrzymała, wtedy będzie chronić AED przed upadkami, uderzeniami
– większość zamykana jest zamkiem błyskawicznym (dobrze jeśli jest gruby), niektóre są na rzepy (dobrze jeśli jest jeden duży), inne na zatrzaski (dobrze jeśli jest jeden), obojętnie który będzie dostępny w danym modelu musi być łatwy do otworzenia, nie może się zacinać.

Szafka lub gablota – Szafka lub gablota służą do przechowywania defibrylatora AED. Zależnie od modelu szafki lub gabloty możemy zamontować je wewnątrz budynku lub na zewnątrz. Oczywiście producenci szafek i gablot prześcigają się w dodatkach, jakie są w nich zastosowane, i tak mamy np:
– zabezpieczenie przed otwarciem
– zabezpieczenie przed kradzieżą
– alarm dźwiękowy
– alarm świetlny
– monitorowanie zużycia baterii i elektrod
– nocne podświetlenie
– moduł grzewczy
– itd.

Według nas jeśli defibrylator ma być przechowywany w miejscu publicznym i dostępny dla każdego warto zainwestować w taki przedmiot.
Jeśli zaś AED ma być przechowywany u osoby odpowiedzialnej za ten sprzęt (np. ochroniarz, sekretariat itd.) to zakup takiej szafki lub gabloty nie ma sensu, lepiej jest zaopatrzyć się w uchwyt ścienny. Jeśli zdecydujecie się na zakup szafki lub gabloty to najlepiej takiej, która oznaczona jest piktogramowymi instrukcjami postępowania w nagłych przypadkach oraz logo AED.

Oprogramowanie oraz odpowiedni kabel – Odpowiedni kabel zakończony wtyczką USB służy do przesyłania danych pomiędzy defibrylatorem a komputerem. Do przesyłania tych danych z AED niezbędne jest posiadanie odpowiedniego oprogramowania na komputerze. Dzięki nim możliwe jest sprawdzenie zapisów EKG, informacji o urządzeniu, przebiegu zdarzenia z akcji ratowniczej oraz wprowadzanie aktualizacji.

Według nas oprogramowanie oraz odpowiedni kabel powinny być zakupione przez osoby chcące mieć większą kontrolę nad swoim urządzeniem i choć trochę znające się na tym. Statystycznemu człowiekowi możliwość sprawdzenia zapisu EKG, informacje o AED, czy wgraniu aktualizacji jest, nie ukrywajmy tego, oczywiście zbędna. Jeśli jednak zdecydujecie się na zakup kabla i oprogramowania, ważne aby oprogramowanie było łatwe w obsłudze. Część producentów udostępnia swoje programy za darmo przy zakupie AED lub są do pobrania na ich stronach internetowych.

Drukarka – Drukarka posłuży nam do druku danych i krzywej EKG. Drukarka może być bezprzewodowa lub połączona za pomocą kabla.

Według nas jest to przedmiot, w który powinny się zaopatrzyć osoby znające się na zapisie EKG.

Niezbędnik lub zestaw ratowniczy – Niezbędnik lub inaczej zestaw ratowniczy, jest to zestaw przedmiotów, które są niezbędne: nożyczki ratownicze, maska CPR, rękawiczki, golarka, środki do dezynfekcji. Wydaje się, że to kilka drobnych dodatków, lecz w rzeczywistości na miejscu zdarzenia są one bardzo przydatne.

Według nas każdy AED powinien posiadać taki niezbędnik, nie zawsze firmy dbają o to, by te przedmioty się tam znalazły. Przeważnie musimy taki zestaw zakupić sami. Nie wszędzie dostaniemy taki gotowy zestaw, niejednokrotnie musimy zakupić każdy z nich osobno. Dobrze jeśli taki zestaw jest w dodatkowej zamykanej saszetce, wtedy nie rozsypie nam się podczas akcji. U niektórych producentów otrzymamy go w gratisie przy zakupie AED.

8. Koszt eksploatacji

Ostatnią rzeczą, na jaką zwrócimy uwagę w specyfikacji jest koszt eksploatacji (Średnia cena baterii + Średnia cena elektrod dla dorosłych).

Według nas jest to parametr, który powinien decydować o zakupie AED. Im koszty eksploatacji AED mniejsze, tym my bardziej uśmiechnięci. Możemy przeznaczyć zaoszczędzone pieniądze np: na szkolenie z pierwszej pomocy, które polecamy każdemu, najlepiej jak najczęściej.

Jeśli już zdecydujemy o tym, że kupujemy AED, musimy liczyć się z tym, że nie jest to koszt jednorazowy. Na koszty całkowite składają się zarówno koszt zakupu AED, jak również koszt eksploatacji. Pod uwagę należy wziąć ceny baterii i elektrod. Najlepiej przeliczyć koszt całkowity AED w okresie 10 lat, wyjdzie nam wtedy minimalna kwota jaką na pewno wydamy w tym okresie. Może się bowiem okazać że AED zakupiony za najniższą cenę, w perspektywie czasu okaże się wyborem najdroższym.

Jak łatwo można zauważyć producenci zarabiają na sprzedaży elektrod. W zasadzie elektrody wszystkich producentów różnią się od siebie przede wszystkim wtyczką i ewentualnie wielkością elektrody oraz żelem, który znajduje się w elektrodach. To że producenci zarabiają na nas widać również podczas zakupu elektrod pediatrycznych, pomijamy fakt, że nie ma ich w zestawie, tak jak elektrod dla dorosłych. Nas najbardziej dziwi to, że mniejsze elektrody, które posiadają mniej żelu, wtyczka jest ta sama, długość kabla również, to jednak elektrody te są droższe, czasami dwukrotnie.

Na zakończenie chciałbym zadać pytanie do producentów: Dlaczego nie możemy stworzyć jednej wtyczki, która pasowałaby do wszystkich defibrylatorów, tak jak to zrobiliśmy z wtyczkami do ładowania telefonów. Zespół Ratownictwa Medycznego po przyjeździe na miejsce zdarzenia wykorzystałby elektrody, które są już na poszkodowanym, a tak to odklejają je ponieważ nie są one kompatybilne z ich defibrylatorem manualnym. Może kiedyś doczekamy się tego.
Zapewne odpowiedzią jest to, że ceny elektrod na pewno zmniejszyły by się, tylko że wtedy producenci nie zarabiali by na nich tak jak dotychczas. Szkoda, że ważniejszy jest zarobek firm, a nie ludzkie życie.